Ateneoak aurkezten du...

Polonskyren lehenengo filma (hiru egin zituen guztira) harrigarria da: errealista eta poetikoa aldi berean. Errealismoa George Barnesen argazkigintzari eta John Garfield eta Thomas Gomezen interpretazioei esker lortzen du. Elkarrizketak, ironikoak politika eta finantza sistemaren kritika egitean eta ia poetikoak giza sentimenduak deskribatzean, Abraham Polonsky idazle bikainak eta Ira Wolfertek (filmak oinarri hartzen duen Tucker’s People nobelaren egilea) idazten dituzte. Polonskyren ustelkeriaren, krimenaren eta zigorraren irudikapenak, ia modu alegorikoan eta Bibliaren testuei erreferentzia eginez, eta generoaren berezko klitxeen erabilera bikainak, errealismo handikoak, giza naturaren errealismo indartsua erakusten digute. Denboraren iragatearekin, filma zinema beltzaren maisulan gisa aitortu da eta zinema garaikidean izan duen eragina agerikoa da, batez ere Scorsese eta Coppolaren lanetan. Urtebete lehenago, Polonskyk gidoilari gisa zituen dohainak erakutsi zituen Cuerpo y alma (Body and Soul) filmean, Robert Rossenek zuzendu zuena eta Garfield ere aktore nagusi gisa zuena. Lan horri esker, Oscar sarietarako hautagaitza lortu zuen jatorrizko gidoi onenaren sailean.

Polonsky McCarthy senatariaren jazarpenaren biktimetako bat izan zen (Garfieldekin batera) zerrenda beltzetan sartu baitzuten. Baina Force of Evil filmak zinema klasikoaren maisulan izaten jarraitu du. Argazkigintzari dagokionez, bere eskakizunak ditu, George Barnesek eskarmentu handia izan arren. Esan ohi da, zuzendariaren gomendioei jarraiki, argi iturri bakarrarekin filmatu nahi izan zuela Edward Hopperren koadroetan inspiratuta.