Espainiako gerraosteko hondakinen artean, eta diktadura baten erdian, zinema eskola bat sortu zen, zinema sortzeko askatasun-eta esperimentazio-gune bihurtu zena. Ametsak denbora gutxi iraun zuen, baina Espainiako zinemaren historia errotik aldatzeko balio izan zuen. Ikasleen praktikei esker, ikusleen eta zuzendarien belaunaldi berriak markatutako lituzketen zinemagileen bilduma paregabe batek filmatutako lehen irudiak azter ditzakegu: Juan Antonio Bardem, Luis Garcia Berlanga, Carlos Saura , Víctor Erice, Basilio Martín Patino, Manuel Summers, Pedro Olea, Antoni Mercero, José Luis Borau… Bere lehen fotogramek bere jatorria eta ondorengo ibilbidea hobeto ulertzeko balio dute, baita bere trauma kolektiboak gainditu nahi zituen herrialde baten modernizazio-prozesua aztertzeko ere.
“ Irudiak eskuratzeko prozesua erraza izan ez bazen ere, buruan eskemak, narrazioak eta film bateko eta besteko motiboen arteko erlazioak ezartzen hasi nintzen. Eta ulertzen hasi nintzen azkenean beti nahi izan nuena egin nezakeela: herrialdearen historiaren eta gure zinemaren historiaren arteko erlazioa. Idazten eta idazten hasi nintzen, Luis Deltell eta José Manuel Carrascoren laguntzarekin, poesiari uko egingo ez zion ahotsa lortu arte. Eta falta zen poesia Vanessa Marimberten muntaiak eta Bruno Dozzaren musikak jarri zuten.” (Luis E. Parés)
Dokumental honek sariak jaso zituen SEMINCI Valladoliden, Memoria eta Utopia Sailean 2023an; IFFR Rotterdamen Cinema Regined Sailean 2024 eta Malagako Zinemaldian, Lehiaketatik kanpo 2024.
Aurkezlea Luis E. Parés