Julio Verne-ren nobelan inspiratutako El viaje a la luna filmean Georges Méliès-en ikuspegi pertsonala XX. mende hasierako zinemaren arrakasta handietako bat izan zen. Asmamen, umore, ikuskizunaren zentzu eta aurkikuntza plastikoen alardea: ilargiaren irudia begian kohete-obusa sartuta duela Zinema irudikatzen duen ikono bihurtu da.
Kasik bere ‘superekoizpen’ guztietan bezala, Méliès-ek El viaje a la luna filmaren bi bertsio banatu zituen, estandarra zuri beltzean eta, bestea, koloretan, abilezia handiz eskuz pintatua, fotogramaz fotograma.
Koloretako bertsioa hamarkadetan galdutzat eman zen, 1993an, mirariz, Espainian ‘kristalizatutako’ kopia bat agertu zen arte, bildumagile anonimo batek Bartzelonan Kataluniako Filmotekari dohaintzan emandako 200 film muturen artean. 1999an, kopia Lobster Films-en bilduma pribatuko atal izatera pasa zen; bertan, filmaren berreskuratze- eta digitalizazio-prozedura luze bati ekin zitzaion, fotogramaz fotograma.
Erabat zaharberritzeko teknologia egokirik ez zutelako, horrek zortzi urteko geldialdia jasan zuen eta berreskuratze-lanari berriro ere 2010ean ekin zitzaion hiru espezialisten esku-hartzearekin, hots, Lobster Films, la Foundation Groupama Gan pour le Cinéma eta Fondation Technicolor pour le Patrimoine du Cinéma. Fundazio horien eskariz, errealizadorearen proposamen aurreratuak nabarmentzen dituen soinu-banda berri bat konposatu zen.
1902an estreinatu zenetik ohore guztiekin 2011ko Cannes Jaialdiaren inaugurazio-sailean berriro estreinatu zen arte, El viaje a la luna filmak Serge Bromberg-ek eta Eric Lange-k El viaje extraordinario dokumental zoragarrian islatu duten epopeia ikusgarrian protagonista izan da. Zinemako maisulan goiztiar honi eta Georges Méliès bere sortzaile jenioari omenaldi zoragarria.