Dora Salazar hegal egiten
Dora Salazarren obrak ispilu moduan funtzionatzen du, non, emakumea den bere nortasunaren bilaketa horretan protagonista. Bere obrak barne-mundua islatzen du eta, era berean, kanpoko mundutik edaten du. Eskulturarekin izandako elkarrizketen bitartez, El Vuelo de Dora Salazar filmean Julia Juaniz-ek bere ibilbide osoan zeharreko ibilia egiten du irudien bidez bere obratan iradokitzen diguna kontatuz: feminitatea, indarra, isiltasuna hutsunea eta abar. Bere piezek transmititzen duten hutsunea adierazteko, zuzendaria metalezko egiturez baliatzen da, zeintzuek, ingurua marrazteaz gain, barnebiltzen duen espazioa ikusten ere uzten diguten.
Akerbeltz; las brujas y el inquisidor
Santo Oficioko espetxeko ziega ilunetik, sorginkeriaz akusatutako errudunez betetakotik, barrote artetik ihes egiten duen kantika magiko bat entzuten da. Etsipen-dei horrek haranak eta mendiak zeharkatzen ditu eta Zugarramurdin lo dagoen haur batengana iristen da. Haurrak zalantzako patua duten emakume haiek salbatzeko denbora amaitzear dela ulertzen du. Koban, sorginek abestuz, dantzatuz eta Akerbeltz gurtuz “akelarreak” ospatzen zituzten tokian, naturako indar guztiei dei egiten die mugagabeko maitasunez zaindu izan duten emakume horiek erreskata ditzaten.
Laburmetrai honen abiapuntua Arturo Campión-ek 1917an hedatutako Gartxot-en kondaira da, “Itzaltzuko bertsolaria”. Gartxot trobadore nafar baten istorioa da, abade berria Orreagara heltzean bizitza aldatuko duena. Abade berriak Gartxot erbesteratuko du eta bere seme bakarra kenduko dio, Mikelot, fraide abeslari bihurtzeko. Mikelot-ek ihes egitea eta bere aitarekin berriro biltzea lortzen du, eta honi eskatzen dio sin egiteko ez diela berriro harrapatzen utziko. Aita eta semea abesten hasten dira berriro. Euren emanaldiak aginteari egindako norgehiagoka bihurtzen dira.