Erromeriak erlijio-izaerako erromesaldiak dira, lurralde oso zehatz bati eta bertan bizi diren pertsonengan sakon errotutako debozio bati lotutakoak.
Erromerietan parte hartzen dutenek ez dute fedea edo tradizioarekiko maitasuna bakarrik adierazten; horrez gain, oinezkoen artean anaitasunaren eta erkidego bateko kide izatearen loturak sortzen dira. Iraganean, debozioko santutegien barreiatze geografikoak eta erlijio-zentro handien sorrerak lagundu zuen elizaren lurralde-erakundetzea eta monarkien boterea sendotzen. Nafarroan, Erdi Aroko erresumaren deitura nagusiak Santa Maria eta San Migel Goiaingerua izan ziren. Biak zelatariak eta bide, muga eta erresumako tontorren zaindariak ziren, Orreaga, Uxue, Aralar eta Itzagako santutegietatik.
Gaur egun, erromeriak jai-giroari lotuta daude, baina batzuek sakrifizio edo penitentzia izaerari eusten diote, erkidego jakin batzuek jainkotasunarengandik jasotako mesedeak eskertzeko egindako betiereko botoei erantzuten dietelako.
Nafarroan, penitentzia-izaerako lau erromeria daude, eta, horietan, sakrifizioaren osagai guztiak agertzen dira: ibili beharreko bide gogorra, anonimatua eta gurutzea aldean eraman behar izatea: Uxue, Orreaga, Itzagako San Migel eta Irunberriko Trinitatea.