Lina Italia iparraldeko emakume baserritarra da. Bere sorbalda malkortua dago eta lurrera begiratzen du. Egunero, Europako kaleko merkaturik handienera joaten da, Porta Palazzora, Turín erdian dagoena, eta hor, bere barazkiak eta marrubiak saltzen ditu. Linaren bizitza, berak dioen moduan “etxea, eliza eta lana” da. Linak ez du seme-alabarik, baina baditu bost txakur eta bere senarra Gianni, lana bertan behera utzi dezala esaten diona. Merkatu egun batean, Hassan agertzen da, Marruekosetik Italiara heldu berria den inmigrantea...
Marrubien tokia pertsonaia hauen historioa da, zazpi urtetan zehar zinemagile espinar gaztearen ikuspuntutik filmatua, kaleko merkatua bat bezalako guztientzako den toki unibertsal batean. Baina, batez ere, film poetikoa da, lurraren lantzearen bitartez ikusleari gizakiaren balorerik sakon eta garbiena erakusten dioena.
Epaimailaren Sari Handia Dokumental Onenaren mailan (Annecyko (Frantzia) Zinema Jaialdi Italiarrean. Dokumentalik onena (Sguardi Altrove film festival, Milán (Italia), Ucca Saria Dokumentalik Onenari eta Gli occhiali di Gandhi Saria (Torino film festival, Italia.