Mónicak 13 urte dauzka eta guztiaren kontra altxatu da. Berezko mundu bat eratu du kalean, non duen eskasia defendatzeko ausart borrokatzen den: bera bezalako umeak diren lagunak, droga saltzen duen mutilaguna, bere duintasuna eta harrotasuna, inor barkatzen ez duena. Gabon Gauean, gauero bezala, arrosak saltzen ditu bizitza ateratzeko eta bere ametsa erosteko: sutautseko festa bat edukitzea, arropa estreinatzea eta bere mutilagunarekin ateratzea. Baina bizitzak bakardadea, pobrezia, droga eta heriotzarekin beste plan bat adostu du. Mónica Medellín bezalako hiri latz eta krudelaren beste aurpegi bat da; hiri bat non kaleeko umeek ez duten tokirik eta haien ez-izatearen denbora bizi ezin duten.
Medellíneko kaleko umeen historio latza da. Aktore batzuk hiri kolonbiar honetako kaleetan benetan bizi ziren mutikoak ziren eta filmean erakusten den egoera latza dela eta, mende aldaketa baino lehenago hil ziren. Hau gutxi balitz bezala, filmeko protagonista nagusia – 12 urteko neskato bat- atxilotua izan zen ustezko erahilketa bat leporatuta.
Canneseko Nazioarteko Zinemaldiko 51. saioko Hautagai Ofiziala – Frantzia, 1998. Bogotá (Kolonbia) 1998. Bogotáko (Kolonbia) Zinemaldiaren 15. Saioan Urrezko Kolonaurreko Urrezko Zirkulua filma eta zuzendari onenaren sailean 1998, Peruko Unibertsitate Koatolikoaren (Lima-Peru) Elizaren Saria 1998, Viña del Mar Zinemaldiko (Chile) Aktorerik Onenaren Saria Lady Tabaresi eta Zuzendari Onenaren Saria 1998, Atzerriko Kazetaritzaren Glauber Rocha saria, kritika italiarraren Arci- Ucca Saria, Nazioarteko Zinema eta Ikus-entzunezkoen Erakunde Katolikoaren (OCIC) saria, etabar.